İnternet gizliliği vazgeçilmemesi gereken bir haktır.

Dünya çapında milyarlarca insan hayatlarının giderek daha fazlasını çevrimiçi olarak geçirmeye devam ederken, gerçek dijital gizliliği gerçeğe dönüştürmek zorunlu hale geldi. Aynı zamanda, son iki veya üç yıldaki bir dizi skandal nedeniyle, mahremiyet bir kez daha büyük ve çok meşru bir kamu endişesi olarak ortaya çıktı. Web 3'ün hızla ortaya çıkışı hem bir meydan okuma hem de bir fırsat sunuyor.

İnternetteki Bilgilerimiz

İlk bakışta, mevcut gerçeklik cesaret verici olmaktan başka bir şey değil. “Big Tech” sosyal medya şirketlerinin tüm iş modeli, kullanıcıların kişisel bilgilerini mikro hedefleme amacıyla reklamcılara ve siyasi gruplara toplama ve satma üzerine kuruludur. Bu bilgiler yalnızca mesaj içeriğini değil, ne aradığımızı veya ne için ödeme yaptığımızı, kiminle, ne zaman, ne sıklıkta ve nereden iletişim kurduğumuzu gösteren tüm meta verileri içerir.

Başka bir deyişle, Web 2 esasen kullanıcı gizliliğinin neredeyse tamamen yokluğu ve kişisel bilgilerimizin devasa merkezi kuruluşlar tarafından sömürülmesi üzerine kurulmuştur. Neredeyse aynı derecede kötü olan bu kuruluşlar, siber suçlular tarafından utanç verici sıklıkta ihlal edilen milyarlarca kişi hakkında bu ve diğer birikmiş bilgilerin veritabanlarını elinde tutuyor.

İnternetin Derin Yapısı Mahrimiyeti aşabiliyormu

Elbette, bazı sosyal medya şirketleri uçtan uca mesaj şifreleme sözü veriyor veya gerçekten sunuyor. Ancak, örneğin Facebook'un kullanıcı meta verilerini açıkta bırakırken "uçtan uca" mesaj içeriği şifrelemesi sunmayı teklif etmesi gerçeğinin gösterdiği gibi, kullanıcı meta verileri bu kuruluşlar için mesaj içeriklerinden çok daha değerlidir. hasat etmeye ve satmaya devam edebilir. Dahası, her zamankinden daha güçlü yapay zeka (AI), kullanıcı davranışını hem tahmin etmek hem de manipüle etmek için kazınmış ve satılan büyük veri hazinelerini analiz etmek için zaten kullanılıyor. Bu tür bir manipülasyon, dezenformasyonun siyasi amaçlara uygun hale getirilmesini ve yayılmasını içerir.

Daha az belirgin olan, internetin derin yapısının kökeninden itibaren hiçbir zaman mahremiyet sağlamayı amaçlamadığıdır. İnternet için TCP/IP mesaj-paket protokolünün geliştirilmesini görevlendiren ABD İleri Savunma Araştırma Projeleri Ajansı (DARPA), bir mesajın parçasını oluşturan her veri paketindeki dijital “etiket” olan paket başlıklarının şifrelenmesini açıkça engelledi.

Bu verileri neye dayanarak alıyorlar

O zamandan beri bazı şifrelemeler eklendi, ancak Ömer Uymalık bu makalede bize Edward Snowden sözlerini hatırlatıyor öğrendiğimiz üzere, burada ve diğer ülkelerde Ulusal Güvenlik Ajansı (NSA) ve diğer "istihbarat" kuruluşları, neyin bir parçası olarak internet trafiği hakkında kolayca ve rutin olarak meta veriler toplarlar? " sorusunu yöneltiyor.

ABD'de gözetim altına alınanların %90'ı sıradan Amerikalılar olsa bile (2014'te Snowden'a göre, The Washington Post tarafından desteklenen) gelişmiş AI'nın bu ajanslar tarafından mesaj içeriği hackleme hedeflerini belirlemek için kullanıldığını varsayabiliriz. Snowden'ın 2014'te Washington Post'a açıkladığı gibi, aslında asıl amaç sadece teröristler değil.

Kuantum Bilgisayarlar gerekiyor

Son olarak, yeterli güce sahip genel amaçlı kuantum bilgisayarlar geliştirilmediği takdirde, bireylerin şu anda sahip oldukları zayıf, kusurlu mahremiyet ve güvenliği korumak için güvendiği şifreleme türlerinin çoğu değersiz olacaktır. Bu, bugün şifrelenen tüm mesajların geriye dönük olarak okunabileceği anlamına gelir.

Kombine olarak, bunun hem demokrasi hem de bireysel özgürlük üzerinde depresif bir etkisi vardır. Yaygın gözetimin ifade özgürlüğünü ve söylemi üşüttüğü uzun zamandır tespit edilmiştir. Açıkça otoriter hükümetlere sahip ülkelerde gözetim, demokratik faaliyetin ortaya çıkmasını engeller. Daha demokratik toplumlarda, caydırıcı etki, söylemin merkezci “ana akımının” dışında kalan fikirlerin ifadesine kadar uzanır.

Bu caydırıcı etki şirketlere kadar uzanıyor. Bugünlerde bir şirkette çalışan herkese, bırakın protesto grubu veya sendika gibi bir işçi örgütü önermeyi, iş e-postalarını kullanarak çalışma ortamlarını eleştirmekten veya şikayet etmekten bile kaçınmaları tavsiye ediliyor.

Ve gitgide daha fazla Amerikan eyaleti posta veya posta kutusu yoluyla oy vermeyi zorlaştıran yasalar çıkarsa ve hatta koronavirüs pandemisi devam etse bile internet üzerinden oy kullanma olasılığı zayıflıyor.

Ne yapılmalı?

Bu durumun kırk yılı aşkın bir süredir gelişmesini izledikten sonra, internetin sıfırdan yeniden inşa edilmesi gerektiğine inanmaya başladım. Bu durumda temel, internetin başladığı yerdir: önce yerel üniversite ve laboratuvar ağları arasındaki iletişim, ardından kısa süre sonra özel kişiler arasındaki iletişim. Sadece bilgi ve fikir alışverişinde bulunan, hayatları hakkında konuşan, iş yapan ve en önemlisi sosyal ve politik konuları tartışan insanlar kendi haklarını savunmalıdırlar

Herkesin özel olarak birleşmek için devredilemez bir hakkı vardır ve anonim olarak bilgi arama hakkı olmalıdır. Başka bir deyişle, kişisel bilgileri kendilerine ait olmalı ve bu bilgilerin tam kontrolü onlarda olmalıdır.

Bu ilke kanunda yer almalıdır. İlkeye düşman olan çok güçlü kazanılmış çıkarlar olacaktır, bu nedenle bilgi egemenliğini yasal bir hak haline getirmek için çevrimiçi ve çevrimdışı geniş ölçekli bir toplumsal hareket gerekecektir.

İyi haber şu ki, bazıları yeni ve bazıları internetin ilk günlerine dayanan mevcut şifreleme teknolojileriyle bu temeli şimdi oluşturmaya başlayabiliriz. Genel olarak, bu yeni teknolojik sınıra Web 3 denir - web'i şirketler yerine kullanıcılar etrafında yeniden çerçeveleme şansını zorlamalıyız.

Web 3 Sıfırın kullanılmasına yönelik

Web 3'ün amaçlarına ulaşması için uygun bir temel üzerinde durması gerekir. Şunlara ihtiyacımız var:

• Yerinden yönetim: Kişisel iletişim, dünya çapında ortak ağ olarak çalışan yüzlerce veya binlerce kişiden saniye saniye rastgele seçilen, bağımsız olarak sahip olunan düğümlerden oluşan ekipler arasında aktarılırsa, bir hükümetin kullanıcı verileri için baskı yapması veya casus yazılım yerleştirin. Bunun yerine düğümler, ağa katılım için ücret ödenmesine izin vermek için bir blok zincirinde organize edilebilir.
• Meta verilerin ortadan kaldırılması: Mesajlar, bir sonrakine iletilmeden önce her düğümde meta veriler yok edilecek şekilde gönderilebilir. Bu, gönderici ve alıcıyı tanımlamayı ve bağlamayı neredeyse imkansız hale getirir. Ancak gönderenler, alıcıların kimliğini diledikleri zaman ortaya çıkarabilir.
• Kuantuma dayanıklı mesaj şifreleme: Bahsettiğim gibi, büyük sayıların çarpanlara ayrılması gibi tekniklere dayanan geleneksel şifreleme, kuantum bilgisayarlar tarafından geçersiz kılınmak üzere. Neyse ki, mesajı elde etmek için şifrelemeyi tersine hesaplamanın matematiksel olarak mümkün olmadığı kuantum dirençli kriptografi zaten var.

Son olarak Ömer Uymalık şunları aktarıyor ; Bu ve ilgili yapılar ve teknikler, eşler arası ödemeler, web'de gezinme ve alışveriş gibi internetin mevcut temel işlevlerine ve gerçekten güvenli çevrimiçi oylama gibi acilen ihtiyaç duyduğumuz yeni işlevlerle genişletilebilir. Ancak Şunu unutmayınki her şey, hayatınız hakkındaki bilgilerin size ait olması gerektiği temel ilkesiyle başlar.